Eerherstel van de fout
Onze kinderen groeien op met de meest uiteenlopende complimenten voor gedrochten van tekeningen, het binnenstebuiten de kleren kunnen aantrekken en andere geweldige prestaties. Onze kinderen krijgen er vertrouwen van. Zij durven te leren en ze groeien van deze positieve feedback. Waarom dan in de zorg de mensen die hun uiterste best doen elke dag waarde toe te voegen aan het leven van anderen beschimpen omdat de harde realiteit van elke dag ons niet aanstaat?
My best mistake
Onlangs las ik het blog van Manja Bomhoff (Skipr blog, 28 augustus jl.). Ik werd geraakt door haar pleidooi voor de gouden klacht. Analoog daaraan stel ik voor dat we op zoek gaan naar onze meest waardevolle fout: ‘my best mistake’. Want net als van klachten kun je ook van fouten veel leren. Ziet u het al voor u? De fout in het spotlight! Bijkomend voordeel van de positieve aandacht voor fouten is, dat we het streven naar perfectie, naar een beeld waaraan uiteindelijk niemand kan voldoen, kunnen opbergen. Zonder fouten geen verbetering.
Leiding geven met lef
Deze zomer concludeerde KPMG dat leiderschap het meest bepalend is bij goede ervaring van zorg. We hebben leiders met lef nodig om te denken vanuit de wensen van de cliënt. Maar mogen deze leiders met lef dan wel fouten maken? Want lef impliceert risico’s nemen, controversiële beslissingen nemen, keuzes maken bij onmogelijke dilemma’s en weloverwogen afwijken van regels en protocollen. En wat doen wij dan met elkaar wanneer er iets fout gaat? Krijgen de leiders dan een compliment voor het getoonde lef? Of worden ze aan de schandpaal genageld vanwege het nemen van (te grote) risico’s?
Weg met blaming en shaming
Wanneer we gaan voor leiderschap met lef en ‘my best mistake’ moeten we ook afscheid nemen van blaming en shaming. De prangende schuldvraag wanneer er ergens iets fout is gegaan, de behoefte iemand daarvoor verantwoordelijk te maken, is niet bevorderlijk voor leiderschap met lef. In tegendeel, het werkt verdoezelen van fouten in de hand. Een cultuur van openheid, transparantie en oog voor de realiteit en de imperfectie van ons mensen, is nodig om van fouten te kunnen leren. Misschien betekent leiderschap met lef wel dat je als leidinggevende uitkomt voor je fouten. Dat je in die zin het goede voorbeeld geeft waardoor een angstcultuur verdwijnt en samen leren van gemaakte fouten het adagium wordt.
Vertrouwen en ondersteuning
Leren en verbeteren staan centraal in het nieuwe kwaliteitskader. Iedereen leert anders, op zijn eigen manier en op zijn eigen tempo. Voor mij staat één ding vast, vertrouwen en ondersteuning helpen iedereen in een leerproces. Dat geldt niet alleen voor onze kinderen maar ook voor onze zorgverleners. Ik maak dan ook iedereen een compliment die het lef heeft openlijk uit te komen voor gemaakte fouten en daarmee anderen de kans geeft daarvan te leren!
Nicolien van den Berg
